.: Historia tańca : Rumba :. .: Szkoła Tańca Zbigniew Witkowiak :. .: Serwis Internetowy :.
Szkoła Tańca Zbigniew Witkowiak
Zapraszamy na bezpłatną promocyjną lekcję tango argentino - 2.04.2024
więcej szczegółów: Program promocji tańca »
::: Zapraszamy na Kurs Tango Argentino I stopnia dla młodzieży i dorosłych :::
::: zapisy tylko przez internet do 1.04.2024:::
::: Zapraszamy na prywatne, indywidualne lekcje tańca :::
::: zapisy i zajęcia wg. indywidualnych harmonogramów :::
::: VOUCHER na udział w zajęciach z tańca jako prezent :::
::: dowolna forma zajęć prowadzonych w naszej szkole tańca :::
::: Zapraszamy na kursy i zajęcia tańca towarzyskiego :::
::: zajęcia dla dorosłych, dzieci i młodzieży, na wszystkich poziomach zaawansowania :::
::: w programie zajęć: walc angielski, walc wiedeński, foxtrot, quickstep, tango, :::
::: cha cha, rumba, samba, jive, mambo, rock and roll, blues, disco :::

Historia tańca : Rumba

fragment z książki prof. M. Wieczystego „Tańczyć może każdy”

takt: 4/4

tempo: 28-32 taktów na minutę

krótki zarys historii

Rumba, podobnie jak wiele tańców Ameryki Łacińskiej powstała pod wpływem rytmów, pieśni i tańców pierwszych niewolników afrykańskich, którzy około 400 lat temu zostali przywiezieni na wyspy karaibskie, głównie na Kubę.

Słowo "rumba" odnosi się na Kubie do tańca ludowego i jest pochodzenia hiszpańskiego. Ludowa rumba jest tańcem w wysokim stopniu erotycznym, pełnym gwałtownych i wijących się ruchów bioder, ramion i korpusu. Jest ona również na Kubie tańcem widowiskowym, wykonywanym przez solistki lub grupę dziewcząt na estradzie, albo popisowo na parkiecie przez parę tańczącą w pewnej od siebie odległości. Na Kubie tańczy się również rumbę towarzyską, ale nosi tam ona kilka odrębnych nazw: guaracha to taniec wykonywany w szybkim tempie, son i bolero tańczone są w tempie umiarkowanym lub wolnym. Mimo że son jako taniec towarzyski nie posiada wszystkich cech niepohamowanej rumby ludowej, zawiera takie elementy tańca afrykańskiego jak ruch nóg przypominający rozgniatanie karalucha (cucaracha), ruch bioder występuje tutaj bez udziału ramion (pozostałość z czasów pracy niewolniczej, podczas której pozwalano Murzynom śpiewać; Murzynki, które nosiły ciężary na głowie mogły tańczyć wtedy tylko biodrami), obroty w miejscu naśladujące chodzenie dookoła obręczy starego wozu, leżącej na ziemi. Rumba pojawiła się po raz pierwszy w Europie w latach 1927-1929, ściślej mówiąc - w Paryżu, gdzie była demonstrowana przez grupę kubańskich tancerzy produkujących się przy oryginalnej orkiestrze kubańskiej Don Baretta. Muzyka i taniec nie zyskały godnego wzmianki powodzenia, ponieważ były jak na owe czasy, zbyt egzotyczne. Inaczej było jednak w Stanach Zjednoczonych. w latach trzydziestych, podczas prohibicji, "spragnieni" Amerykanie wyjeżdżali na wycieczki dookoła wysp Morza Karaibskiego oraz na urlopy na Kubę, gdzie nie obowiązywał zakaz picia alkoholu. Mieli oni możność częstego słuchania muzyki kubańskiej i oglądania kubańskich tańców. Poza tym Amerykanie byli przyzwyczajeni do oglądania tańców murzyńskich u siebie w kraju. W latach trzydziestych rumba dotarła również do tanecznej stolicy świata, do Londynu. Grała tutaj słynna orkiestra kubańska pod kierownictwem Don Aspiaza. Ale i tutaj, podobnie jak w Paryżu, muzyka spotkała się raczej z chłodnym przyjęciem.

Rozwój towarzyskiej rumby można śmiało przypisać - nieżyjącemu już dzisiaj - słynnemu londyńskiemu nauczycielowi tańca Pierre Laffite'owi, znanemu w świecie tanecznym pod pseudonimem "Monsieur Pierre". z pochodzenia Francuz, mieszkał stale w londyńskiej dzielnicy Soho, gdzie posiadał własną szkołę tańca przy Greek Street. Partnerką jego była słynna tancerka i nauczycielka Miss Lavelle. Pierre był nie tylko dobrym nauczycielem i tancerzem, ale także choreografem w ścisłym tego słowa znaczeniu. Zapoczątkował on bogatą już dzisiaj światową literaturę fachową z zakresu tańców towarzyskich Ameryki Łacińskiej, badając ich pochodzenie, rozwój i folklorystyczne cechy u ich źródeł, w krajach macierzystych. Jeszcze w roku 1934 stwierdził, że istnieją różne style i sposoby tańczenia rumby. Np. w Europie początkujący tancerze tańczyli tzw. rumbę esquare, wykonując trzy kroki w jednym takcie w rytmie: WSS:

WSS = 1/2 ; 1/4 ; 1/4 ; = 2; 1; 1 =  kreska  półnuta  ćwierćnuta  ćwierćnuta  kreska

Zaś tancerze zaawansowali w synkopowym rytmie:

WSS = 3/8 ; 3/8 ; 2/8 ; = 11/2 ; 11/2 ; 1 =  kreska  ćwierćnuta z kropką  ćwierćnuta z kropką  ćwierćnuta  kreska

W roku 1936 sekcja tańca towarzyskiego (Ballroom Committee) "Imperial Society of Teachers of Dancing" ustaliła podstawowe kroki rumby, zaznaczając, że tańczyć je należy w rytmie: WSS, przy czym wartość rytmiczna pierwszego kroku jest taka sama jak kroku drugiego (3/8, 3/8, 2/8). Rumba ta nosiła nazwy: the ballroom rumba; square rumba; rumba. Kubańczycy nazywali ją Sistema Americano".

Oryginalna kubańska rumba towarzyska dotarła do Europy za pośrednictwem Mr Pierre'a w roku 1947 i przyjęła nazwę "the Cuban ballroom rumba". Na Kubie ten sposób tańczenia określano "Sistema Cubano".

W latach pięćdziesiątych niektóre związki taneczne i nauczyciele tańca stosowali następujące podziały tego tańca:

Konflikty nie omijają i świata tanecznego. Spory i usiłowania o ustanowienie jednego sposobu tańczenia rumby, znane w świecie tanecznym pod nazwą "the rumba controversy" i "rumba krieg", trwały przez wiele lat. Zakończyły się zwycięstwem rumby kubańskiej. w okresie jej największego nasilenia, na początku lat sześćdziesiątych, wypowiedziałem się oficjalnie na łamach "The Dancing Times" za utrzymaniem tylko jednej wersji rumby, rumby kubańskiej.

Od kilku lat na wszystkich turniejach tanecznych, włączając w to turnieje o mistrzostwo Europy i mistrzostwo świata, tańczy się tylko rumbę kubańską. Wpływ muzyki jazzowej nie ominął kubańskiej muzyki tanecznej i spowodował powstanie jej nowej odmiany, mambo. Mambo jest nadal muzyką kubańską, tyle że uatrakcyjnioną bogatymi rytmami jazzu. Pod wpływem nowej muzyki powstały nowe interpretacje ruchowe rumby. Tempo uległo dalszemu zwolnieniu, ruchy stały się bardziej leniwe. Mimo przyjęcia przez wszystkie związki taneczne na całym świecie oryginalnego kubańskiego rytmu rumby i odrzucenia stylu amerykańskiego, istnieją jeszcze teoretyczne spory oraz różne nazwy dlatego samego rodzaju tańca: rumba, rumba kubańska, mambo, mambo-bolero. Miarodajną jednak jest nazwa używana przez obie międzynarodowe rady taneczne dla zawodowców i amatorów: rumba.

styl i charakter

W turniejach tańczy się wyłącznie rumbę kubańską, na parkietach dancingowych można jeszcze zobaczyć rumbę uproszczoną - square, którą tańczą tylko mało zaawansowani i niemuzykalni. Aby tańczyć rumbę w dobrym stylu i właściwym charakterze, należy pamiętać, że:

postawa taneczna

postawa zasadnicza

Stajemy w pozycji naturalnie wyprostowanej i trzymamy głowę wysoko. Ramiona swobodnie opadają, ale mięśnie brzucha napinamy jak przy głębokim wdechu. Kark prosty, głowę zwracamy nieco w lewo. Ciężar ciała umieszczamy na całych stopach.

Tancerz i tancerka ustawiają się naprzeciw siebie w odległości około 15 cm. Tancerz obejmuje tancerkę prawą ręką i umieszcza prawą dłoń na jej lewej łopatce lub nieco niżej. Lewą ręką ujmuje prawą dłoń tancerki, umieszczając ją pomiędzy dużym a wskazującym palcem, i unosi połączone dłonie na wysokość głowy tancerki. Tancerka opiera swoją lewą dłoń na prawym barku tancerza.

postawa w pozycji otwartej

Tancerz i tancerka ustawiają się naprzeciw siebie w odległości około 40 cm. Tancerz ujmuje prawą dłoń tancerki swoją lewą i trzyma ją na wysokości bioder. Pozostałe ręce swobodnie wysunięte w bok.

Rumba kubańska
(Cuban rumba)

Podział rytmiczny

Subskrypcja informacji o kursach, zajęciach i wydarzeniach

Proszę o dokładne sprawdzenie adresu e-mail wpisywanego do formularza. W przypadku podania błędnego adresu nie będzie możliwości przesłania Państwu żadnej informacji.
Imię i nazwisko (nick):e-mail:

Chcę otrzymywać informacje o nowych kursach, zajęciach i zdarzeniach organizowanych przez Szkołę Tańca Zbigniewa Witkowiaka na powyższy adres e-mail.

Ostatnia aktualizacja serwisu:
2024.03.12

Webmaster
A.A.P.S. „Serwer”
Zbigniew Witkowiak

© 2005 ⁄ 2016

Reklama